Het is al jarenlang mijn werk ... de leuke plekjes aanwijzen, hotspots zichtbaar maken, joehoe hier moet je zijn.

Zo liet ik influencers slapen in de Sassenpoort. Ik regelde een meet-up met rapper Rico om ijsjes te halen bij Talamini en te chillen in het gras langs de gracht. Gaf onze nieuwe koning een boek gevuld met meer dan 1250 willekeurige Zwollenaren die de groeten uit Zwolle doen. Liet Erben Wennemars fietsen over de mooiste bruggetjes van Zwolle. En toverde in opdracht van de eigenaar een woonboot op de Thorbeckegracht om tot een plekje waar je midden in het hart van Zwolle rustig in slaap gewiegd wordt.

Maar mijn favoriete Lievelingsplekje? Ik kon hem niet direct aanwijzen toen het mij werd gevraagd.

In Amersfoort waar ik opgroeide en later na omzwervingen weer ging wonen, was ik een betrokken inwoner. Ik ben een echte keientrekker, trok aan de stier van Thijs Trompert en was in de binnenstad vijf jaar lang winkelier/ galeriehouder. Had een actieve rol in de binnenstad tijdens evenementen ...

Door de liefde was ik ineens veel te vinden in Zwolle. Ik liet er zelfs Amersfoort voor achter. Ik werd een Zwollenaar. Wat een prachtige Hanzestad, veel leuke horeca en gezellige culturele evenementen. Al gauw, geholpen door wat biertjes hier en daar, startte ik samen met een anderen 'Groeten uit Zwolle'. Een clubje mensen dat leuke dingen deed voor Zwolle.

Eerst deden we dat zonder duidelijk vorm en uiteindelijk als stichting. We maakten portretten van Zwollenaren, ontwierpen het nieuwe blikje voor het Zwolse Balletjeshuis, maakten het boek voor de Koning en organiseerden fotoshoots tijdens grote en kleine evenementen.

Het maken van toffe projecten in Zwolle is nooit meer gestopt. Inhakend op de actualiteit willen we van de binnenstad een nog leukere plek maken. Want de stad dat zijn wij, dat ben ik.

Is daarom die hele binnenstad mijn lievelingsplek?

Ik heb een sterke drive om onze binnenstad leuker maken. Waarom? Het zit in de genen denk ik, mijn vader doet dat ook. Hoe maak ik de stad leuker? Door op de spiegels van toiletten van de Zwolse horeca een gedicht te plaatsen waarin je je kan weerspiegelen tijdens het handen wassen. Door 1,5 meter hoge Ladderzits door de stad te laten zwerven om de heropening van de terrassen te vieren. Door de opzet van het project Boeien, een project voor het 'behoud van leuk' op de Zwolse gracht.

Deze stad, mijn stad waar ik woon, is een plek waar ik energie van krijg, is dat al sinds mijn kinderjaren. Maar is dat deze stad, of is dat een stad? Als kleuter was ik al gek van de stad. Mijn moeder las mij tot in den treuren voor uit het vrolijke kinderboek Bezigstad. In dat boek komen alle figuren voorbij die de stad een stad maken. Brandweermannen, bakkers, slagers, juweliers, kleermakers, kelners, fietsenmakers, agenten .... Ik heb het boek kapot gekeken.

De dynamiek van de stad, de vroege ochtend bij de bakker op de hoek, het roezemoezen vanaf een terras op zwoele zomeravond , de fonkelende etalages in wintertijd, de ontmoetingen tijdens stadsfeesten, de vuilnismannen die stapels lege dozen ophalen, de veegwagen die na de markt de rommel opveegt, de hakkenbar die je versleten schoenen repareert en knippen op afspraak bij die zwijgzame kapper ... Daar hou ik van, de beweging en iedereen in zijn
element.

Maar is mijn favoriete lievelingsplekje elke stad?

Op de dinsdagavonden repeteer ik met Koorbazen. Sinds 2019 ben ik een koorbaas, ik moest daarvoor een auditie doen en uit meer dan honderd aanmeldingen kozen ze elf nieuw koorknapen. Ook ik mocht daar één van zijn. Koorbazen zingt een bijzonder repertoire en combineert, prachtige bekende songs met beat box en rap. De nummers krijgen zo een eigen unieke sound waar wij als bazen 'fucking' trots op zijn.

Maar wat ik mij nu besef na 2 jaar hollen en heel veel stilstaan in coronatijd ... is dat deze groep mannen mijn lievelingsplekje vormt. Zij zijn de plek waar ik graag ben. En zelfs in coronatijd kwamen we op dinsdagavond digitaal bij elkaar en deelden we verhalen met elkaar. Als een ode aan het leven en een ode aan hier zijn voor elkaar.

Het toffe: In koorbazen zitten journalisten, schilders, operationeel managers, leraren, een gepensioneerde fysiotherapeut, kunstenaars, studenten, een lasser ... Iedereen pakt zijn plek en heeft zijn rol. Maar het allermooiste wat ik mij dus nu pas besef is dit: Koorbazen biedt een veilige, mooie, geborgen plek waar ik nieuwe kanten van mijzelf ontdek, waar ik samen met andere bazen uitdagingen aanga en waar ik mij gewaardeerd voel. Waar ik liefde krijg, liefde geef en passie deel. Waar ik mij thuis voel. Een plek waar ik oplaad, ontlaad, tot rust kom en ontwaak. Deze plek roep ik, en ik denk namens 50 andere, uit tot mijn lievelingsplek in Zwolle ... waar we ook zijn!

#anno #sprekendzwolle #koorbazen #groetenuitzwolle